سيد محمد جواد وزيري فرد
مخالف هر دولتي هستيد باشيد، چه عيبي دارد؟ ايراني هستيد و در مورد دولت ايران خودتان حق اظهار نظر داريد، اما مخالف کور نباشيد.
مخالفت کور يعني چه؟ مخالف کور کيست؟
مخالفت کور يعني مخالفت کلي، مبهم و از سر حقد و کينه و عقده گشايي.
مخالف کور نباشيد و ساز مخالفت را با عبارات کلي و مبهم کوک نفرماييد. در برابر دولتي که مخالف آن بوده يا هستيد، با دندان قروچه و اخ و پيف جبهه نگيريد و نقد دلسوزانه را با طعن و کنايه و ريشخند و تمسخر و ارسال و دريافت پيامکهاي گزنده و نيشدار شروع و تمام نکنيد.
طوري عمل نماييد که يا نشان دهد که واقعا مخالف و منتقدي با انصاف و کارآمد هستيد، يا دست كم حرفهايتان نمونه حرفهاي چنين آدمي باشد و شما نزد ديگران به عنوان آدمي بيانصاف و يکسونگر و القابي از اين دست مشهور نشويد تا حرفتان خريدار داشته باشد.
ميگوييد اين حرف کلي است و هر کسي ممکن است خود را اهل انصاف بداند و ديگري را بيانصاف، ضمن آن که اين راه سلبي است. آيا راه حل عملي ايجابي هم وجود دارد؟
راه حل عملي ايجابي: کسي هست که برخوردش با خوبيها و بديهاي مردم اين طور است که يک خوبي را ده تا ميبيند و يک بدي را جز يکي نميبيند و در پاداش دادن و مجازات کردن هم همين طور است، يک خوبي را ده برابر پاداش ميدهد و يک بدي را بيش از يکي مجازات نميکند. اين کس (که قصد ندارم نامش را ببرم) ميتواند براي مخالفان انصافگراي هر دولتي الگوي خوبي باشد، يعني: مخالف و منتقد هر دولتي هستيد، هم خوبيها و هم بديهاي آن دولت را براي خود فهرست کنيد (البته همراه با دليل قطعي)، اما هنگام انتشار نقد و مخالفتتان اول ده خوبي را به تفصيل بشماريد (ذکر خوبيها در واقع ذکر فضيلتهاي نفس حقجو و خوبيپسند خود شماست) بعد از آن، يک عيب را مستندا نقد کنيد (اگر با پيشنهاد منطقي و مستدل هم همراه باشد چه بهتر).
سپس دوباره ده حسن ديگر را رديف کنيد و بعد از آن باز يک عيب را مطرح نماييد و به همين روال تا آخر، در اين صورت اگر هزار عيب هم بشماريد کار بدي نکردهايد.
اگر به نظرتان بعد از چند مرحله شمارش محاسن و معايب، محاسن دولت مورد مخالفت شما تمام شد و تنها معايب آن باقي ماند و شما اصرار داشتيد که به شمارش معايب ادامه دهيد، براي رسيدن به هدفتان که اظهار مخالفت منصفانه است، از ديگراني که بيش از شما به محاسن آن دولت واقفند کمک بگيريد و اگر هم نتوانستيد، يا نخواستيد اين کار را انجام دهيد، دست كم از محاسني که پيشتر نام بردهايد، ده نمونه را تکرار کنيد و بعد از آن يک عيب نگفته را ذکر کنيد و اين کار را آنقدر ادامه دهيد تا عيوب مورد نظرتان تمام شود.
مطمئن باشيد با اين روش، سخنان شما بيشتر مقبول واقع ميشود، حسن ظن شما بيشتر پذيرفته ميشود و به هدف اصلاحگرايانه خود بهتر، بيشتر و زودتر خواهيد رسيد، رئيس همان دولتي که مخالفش هستيد، شما را دلسوزتر از موافقانش خواهد دانست و از همه مهمتر، راه نقد و مخالفتتان از راه دشمنان نظام جدا خواهد شد.
اگر رعايت اين نسبت ده بر يک برايتان سخت است، ميتوانيد با کرامت کمتري، يعني پنج بر يک اين کار را انجام دهيد و اگر باز هم برايتان مشکل است، نسبت دو بر يک کمترين درجه کرامت و انصاف خواهد بود؛ هرچند اکتفا به اين حداقل به معني راه رفتن روي مرز و لبه پرتگاه و بسيار لغزنده و خطرناک است.
در ضمن از نام آن کس سؤال نکنيد، اينگونه عمل کنيد؛ آن کس خود برايتان پيام آشنايي خواهد فرستاد.