شنيدن صداي خر و پف از صندلي بغل دستي به هنگام تماشاي فيلم آن هم در سالن سينماي اصحاب قلم، خاطرهاي است كه نميدانم بيشتر به دست كارگردان رقم خورده يا منتقد محترم روي صندلي.
يك بازيگر خانم كه تاكنون دو بار در نشستهاي رسانهاي آثار جشنواره فيلم فجر شركت كرده، از آغاز تا انتهاي اين نشست حدودا ۴۰دقيقهاي - هر دو نشست - در حال گرفتن ژستهاي مختلف براي عكاسان بود.
حتي زماني كه عكاسان براي عكاسي از بازيگر صندلي كناري او، به زاويه حضور او نزديك ميشدند، باز هم او روي به عكاس ميگرداند و يك لبخند مي زد يا حس ميگرفت.
بالاخره با اجراي عزيزالله حاجي مشهدي، نشستهاي رسانهاي جشنواره بيست و هفتم براي دومين يا حداكثر سومين بار شاهد كارشناسي شد كه از سر علاقه و دغدغه به اداره نشست پرسش و پاسخ همت گماشته است.
برخي از كارشناس - مجريهاي اين نشستها به قدري سرد و بيعلاقه رفتار مي كنند كه بسياري از حاضران جلسه را بيحوصله و نيمه كاره ترك ميكنند.
فيلم در فيلم ، شگرد جاري و مد روز جشنواره امسال شده است، تاكنون پنج فيلم را ديدهايم كه درست در نقطه حساس قصه - شايد هم جايي كه فيلمنامه نويس از ادامه قصه منصرف شده است - صداي كات كارگردان شنيده شده است.