ازدواج سرآغاز آرامش

در جامعه ما همیشه خانواده به عنوان یک مجموعه کوچک از ارزش بالایی
برخوردار بوده است که البته این مسئله در جوامع سنتی یک امر آشکار است با
توجه به پیشرفت زندگی بشر از جوانب مختلف چنین به نظر می آید که امروزه
میل به تشکیل خانواده میان جوانان کمرنگ تر شده است که آنهم گاه به دلیل
مشکلات اقتصادی است و گاه مسائل شخصی را به دنبال دارد به هر حال هدف ما
در این نوشته بررسی علل بالا رفتن سن ازدواج و یا مقوله ازدواج گریزی
جوانان نیست آنچه به نظر میرسد اینست که گویا با توجه به سرگرمی های مختلف
و مشغله نسل جوان امروز احتیاج به یاداوری محاسن پیوند ازدواج دارند که در
این مجال میخواهم به آن بپردازم شاید برای عده ای که با آن آشنا نیستند
کمک فکری مناسبی باشدیکی از مهمترین و شاید اولین انگیزه ازدواج ایجاد
کانونی است که در آن زن و مرد احساس آرامش کنند . زیرا زنان آرامش دهنده
روانی مردانند و زن و مرد به دوستی با هم نیازمندند .پیوند زن و مرد آنها
را از تنهایی و بی هدف بودن نجات میدهد و آرامشی بی نظیر به آنها هدیه
میدهد ارد بزرگ در این رابطه جمله زیبایی دارد:پیوند از پس تنهایی رخ می
دهد ، ارزش می یابد و توان را چندین برابر می کند ، پس باید هر پیوند پاکی
را شاد باش گفت .
یکی از نیازهای اساسی و مهم آدمی نیاز به محبت است
. آدمی در هر سن و مرحله ای از حیات خویش به محبت احتیاج دارد و علاقه مند
است که دیگران او را دوست بدارند وبه او مهر بورزند.
یکی از راه های
مهم و مؤثر ابراز مهر و محبت و برقراری دوستی بین زن ومرد ، ازدواج است .
آثار محبت و تبدیل آن به عشق و علاقه وافر و همبستگی عمیق روانی و عاطفی ،
پیوند زن و مرد را تحکیم بخشیده ، فضای خانواده را به فضایی صمیمی ، گرم ،
پرطراوت ، شاداب و بالنده مبدل می کند .
محبت
کردن و محبت دیدن ، رضایت خاطر پدید میآورد و تعادل روانی زن و مرد را
ممکن میسازد . محبت صفا دهنده وجود است و شفابخش دردها یکی
دیگر از انگیزه های ازدواج کمک به رشد و تکامل زن و مرد است . زیرا محیط
گرم و صمیمی و فضای پر مودت و محبت خانواده فرصتی برای تبادل اندیشه ها ،
رشد اجتماعی ، فرهنگی و اخلاقی زن و شوهر و دیگر اعضای خانواده است .
در
سازمان خانواده،افراد تحت تأثیر دانش ها ، بینش ها و دیدگاه ها و مهارت
های یکدیگر هستند . در این فضا پاره ای از استعدادهای زن و مرد و دیگر
اعضای خانواده شکوفا می گردد ، احساس و قبول مسئولیت و رشد اجتماعی ممکن
می شود و تعامل حاکم بر این فضا به رشد شخصیت افراد کمک می کند .



ازدواج
به زندگی زن و مرد جهت می بخشد و مرد و زنِ نگران ، مضطرب و سرکش را آرام
ساخته ، موجبات حفظ سلامت تن و روان آنان را فراهم می کند .
خودداری از
ازدواج و در نتیجه عدم ارضای پاره ای از نیازهای آدمی ممکن است زمینه
اختلالات عاطفی و بیماری های جسمانی و روانی را مساعد سازد و خروج از
اعتدالِ وجود را ممکن نماید .
به هر حال با وجود تمام این محاسن در
زندگی مشترک و پیوند زن و مرد واضح است که هر شیرینی در کنار خود مشکلاتی
هم دارد و مشکلات زندگی مشترک نیز بر کسی پوشیده نیست اما اگر زن و مرد
بازوی توانمند هم در کارها و مسائل زندگی باشند میتوانند به مرور زمان بر
مشکلات و نقایص چیره شوند . ماندن در کنار هم با وجود داشتن مشکل و سختی
نوید روزهای شیرین را میدهد .هیچ سختی ابدی نیست و آنچه در پی آن می آید
با حلاوت خود کام همسران را شیرین میسازد و خوش به سعادت آنهایی که
میمانند و پس از روزهای ابری با همدیگر به خورشید لبخند میزنند.جمله زیبای
ارد بزرگ به خوبی این معنی را میرساند
کسی که می ماند و نمی پرد به یک راز بزرگ آگاه گشته و آن فلسفه پرواز است.